Το Μηχανογραφικό Δελτίο και το νησί των Λωτοφάγων.

Δεν νομίζω κανείς να αμφιβάλει πλέον, ότι ολοένα και περισσότερο, το κράτος θα επιδιώκει την αποεπένδυση του από τον δημόσιο χαρακτήρα της ανώτατης εκπαίδευσης. Δεν νομίζω να αμφιβάλει κανείς ότι το κράτος θα προσβλέπει όχι πια σε μορφωμένους φοιτητές, αλλά σε καταρτισμένους καταναλωτές που θα του προσφέρουν έσοδα ανάπτυξη και δημογραφική ελπίδα.. Δεν είναι τυχαίο ότι 25000 ακόμη νέοι θα μείνουν εκτός σπουδών, δεν είναι καθόλου τυχαίο οτι ελάχιστη βάση εισαγωγής και συντελεστές βαρύτητας αναλαμβάνουν την ευθύνη του κοσκινίσματος για τους καλύτερους. Εδώ είναι το σημαντικό μήνυμα που θα πρέπει να αποκρυπτογραφήσουν οι νέοι και να επενδύσουν χρόνο και χρήμα σε σπουδές όχι noname αλλά brandname με διαχρονικότητα, αναγνωσιμότητα και ανταποδοτικότητα. Στην παρέλαση των πολλών δήθεν ‘αξιόπιστων’ λύσεων είναι σημαντικό να ψάχνουμε όχι fake ισοτιμίες πτυχίων κ επαγγελματικά δικαιώματα που πληρώνονται με χιλιάδες ευρώ χωρίς ανταποδοτικότητα, αλλά πανεπιστήμια ή κολέγια με παρουσία σε παγκόσμια rankings, με διεθνησιμότητα κ σοβαρές συνεργασίες, με απορροφητικότητα πτυχιούχων και κυρίως με δυνατότητα ερευνητικής και ακαδημαϊκής ανέλιξης. Καλό είναι να αρχίσουν να αναρρωτιόνται παιδιά και γονείς, γιατί άραγε το Harvard, το Yale, το ΜΙΤ, ή το Οxford και το Cambridge προσκαλούν τους καλυτερότερους κοντά τους με υποτροφίες και δεν τρέχουν να τους συναντήσουν στις πατρίδες τους, με συνεργαζόμενα υποκαταστήματα;