Η ΕΒΕ και τα «Γενόσημά» της

Τα πανεπιστήμια δεν παράγουν ούτε παστέλια, ούτε μακεδονικό χαλβά. Τα πανεπιστήμια παράγουν γνώση και επιστήμη, οπότε πρέπει να είναι λίγα, ισχυρά και καλά και όχι πολλά, αδύναμα και μέτρια, γιατί η παραγωγή υψηλής ποιότητας έρευνας θέλει μεγάλες «θυσίες». Τα πανεπιστήμια, σε αντίθεση με τις καφετερίες και τα σουβλατζίδικα, συνεργάζονται, επικοινωνούν, ανταλλάσσουν γνώση και χρηματοδοτούμενα από δωρεές, κυβερνήσεις και ιδρύματα, κάνουν ανταλλαγές καθηγητών, φοιτητών και επιστημονικού προσωπικού, για να μπορούν να συνεισφέρουν καλύτερα και με αμοιβαίο όφελος, στη διάχυση της επιστημονικής έρευνας. Δεν κάνουν το ίδιο η Samsung με την Apple, ούτε η Google με τη Microsoft, γιατί προφανώς ο στόχος τους είναι η γιγάντωση του κέρδους και η μονοπωλιακή παρουσία τους στην παγκόσμια αγορά.

Στην Ελλάδα έχουμε ήδη 25 πανεπιστήμια, δεκάδες κολέγια, ινστιτούτα και αμέτρητα διεθνή ιδρύματα. Προφανώς κάποιοι υποστηρίζουν ότι στην ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ικανός «ανταγωνισμός» και ελπίζουμε σε μεγαλύτερο με 4-5 ακόμη “γενόσημα” αμφίβολου brand, έτοιμα να υποδεχτούν unfollowers της ποθητής ΕΒΕλινας.

Είναι όμως ικανά αυτά να ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΝ την όποια φυγή παιδιών στο εξωτερικό ή είναι ικανά να προσελκύσουν διεθνή αριστεία φοιτητών και καθηγητών;

Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι με φοιτητική μετριότητα θα πεισθούν σοβαροί καθηγητές να διδάξουν;

Μπας και πιστεύει κανείς ότι η ακαδημαϊκή ελίτ αρέσκεται σε επιστημονικές ιεραποστολές;

Μπας και νομίζει κάποιος νοήμονας, ότι ο νομπελίστας καθηγητής του ΜΙΤ σε μια κρίση ανθρωπισμού θα αρχίσει να διδάσκει σε προπτυχιακά φοιτητές από την Ροδόπη, την Μαλαισία και το Μπαγκλαντές;

Σε φοιτητές από Νυχτερινά και ΕΠΑΛ;

Να πούμε την αλήθεια ΣΤΟΧΟΣ δεν είναι η παραγωγή γνώσης και έρευνας αλλά η κατανάλωση κι ο τζίρος. Να πούμε την αλήθεια σε έναν κόσμο που αλλάζει επικίνδυνα, η επένδυση στην αξία γίνεται απαξία κι ο δημοσιονομικός δράκος έχει αποφασίσει να μην καταβάλει πλέον στην ΠΑΙΔΕΙΑ και στην νέα γενιά το μέρισμα της ειρήνης.