Αλίμονο στους νέους..

Είναι αδήριτη ανάγκη των εφήβων η αίσθηση ότι η ωριμότητα τους αναγνωρίζεται. Κατά συνέπεια είναι δεδομένη και η σύγκρουση ανάμεσα στους εφήβους που πιέζουν για περισσότερα δικαιώματα και ελευθερίες και στους ενηλίκους που είναι πολύ διστακτικοί στο να τα παραχωρήσουν.

Ένα μεγάλο πρόβλημα είναι ότι έφηβοι και ενήλικες τρέφουν συχνά παρανοήσεις ,κυρίως μύθους ο ένας για τον άλλο. Ενας τέτοιος μύθος που υιοθετείται από τους εφήβους είναι ότι οι ενήλικοι αντίπαλοι τους, χαίρουν σχεδόν πλήρους ελευθερίας όπως, πίνουν, οδηγούν, φλερτάρουν, κερδίζουν χρήματα ,έχουν άπειρο ελεύθερο χρόνο και δεν απολογούνται σε κανένα. Οι έφηβοι αγνοούν ότι περιορίζονται από νόμους φορολογικές υποχρεώσεις ,οικογενειακές ευθύνες βιοπορισμού, και από την ανάγκη να συμβιβάζονται και να διατηρούν φιλίες . Αυτή η μονοδιάστατη οπτική οδηγεί τους εφήβους να πιέζουν για ελευθερίες χωρίς να αναγνωρίζουν τις συνακόλουθες ευθύνες τους. Έτσι αφού διαπραγματευτούν και κερδίσουν την ελευθερία τους , για παράδειγμα ,στον προσωπικό τους χώρο, μετά θεωρούν ότι μπορούν να ενοχλούν όλη την οικοδομή παίζοντας δυνατή μουσική και αν παρατηρηθούν γιαυτό μπορεί και να θυμώσουν θεωρώντας ότι αυτό προσβάλει την ιδιωτική τους ζωή και είναι κτύπημα unfair..

Από την άλλη μεριά οι ενήλικοι ζουν στο δικό τους μύθο. Συνήθως έχουν την ρομαντική ιδέα ότι οι νέοι απολαμβάνουν την νιότη χωρίς ανησυχίες ,προβλήματα και άγχη. Μια άποψη που εκφράζεται άλλοτε με παράπονο άλλοτε με ζήλεια άλλοτε και με τα δυο μαζί, είναι αυτή του ενήλικου που μετανιώνει επειδή δεν μπορεί να γυρίσει πίσω και να ξαναζήσει με το πλεονέκτημα της ύστερης γνώσης. Όπως είπε και ο Bernard Swaw “ τα νιάτα είναι υπέροχο πράγμα και είναι κρίμα που σπαταλιέται σε παιδιά “

Σε σύγκριση με προηγούμενες γενιές ,το σίγουρο είναι ότι οι νέοι σήμερα έχουν περισσότερες δυνατότητες αλλά και λιγότερες βεβαιότητες. Σε ποιο βαθμό θα πρέπει να ζηλεύουμε ή να ανησυχούμε για τους σημερινούς νέους και πόσο διατεθειμένοι είμαστε να πουλήσουμε την ψυχή μας στο διάολο για να ξαναγίνουμε νέοι ,είναι κάτι που θα το αφήσω στο συλλογισμό του κάθε αναγνώστη …μέχρι της 20 Γενάρη!